Ewolucja ceramiki

Naczynia z ceramiki można znaleźć w ruinach starożytnych miast. Były one nieodzownym składnikiem życia naszych przodków i ułatwiały im wykonywanie codziennych czynności. Ponadto stawały się też przejawami twórczości artystycznej. Pięknie malowane amfory z ceramiki uświetniają zbiory największych muzeów świata, takich jak Luwr, czy muzeum w Kairze.
Niestety w wiekach średnich produkcja ceramiki została całkowicie zarzucona w Europie. Niewiele państw decydowało się na otworzenie manufaktur, które zajmowały się wypalaniem naczyń. O wiele większą popularnością cieszyły się uniwersalne skórzane bukłaki oraz pierwsze szklane pojemniki. Ceramikę uważano za niewarty uwagi przeżytek. Dopiero odrodzenie i fascynacja starożytnością, którą przyniosła ta epoka, doprowadziły do renesansu ceramiki. Jednakże nie w sensie użytkowym. Zdobione, ceramiczne wazy stały się modnym elementem wystroju wnętrz ówczesnej szlachty. Kolejnym krokiem w ewolucji wykorzystywania ceramiki była rewolucja przemysłowa. Odkryto wtedy, że do pracy w wysokich temperaturach lepiej nadają się elementy zrobione z tworzywa ceramicznego. Ponadto ich wysoka odporność na ścieranie doprowadziła do stosowania tworzyw ceramicznych w medycynie. Ostatnim, jak dotąd etapem, rozwoju tworzyw ceramicznych jest zastosowanie nowych technologii do produkcji nowoczesnych odmian produktów wykonanych z ceramiki. Papier ceramiczny (zob.ceramic.com.pl) doskonale izoluje gorące elementy. Taśma ceramiczna oraz sznur ceramiczny łączą lub izolują od siebie urządzenia, które muszą pracować w wysokich temperaturach.
Ceramika i jej zastosowania zmieniały się na przestrzeni ponad tysiąca lat jej stosowania. Kto wie, gdzie jeszcze znajdzie swoje miejsce ten surowiec. Naukowcy spekulują, że może stanowić on doskonałą izolację przed promieniami słonecznymi. Tak więc może już niedługo ludzkość poleci dziękki ceramice ku gwiazdom.